Teksty własne

Śliczna jesteś Laleczko
Trzy Czte Ry! Performance! 
— Hidden memories
Alternatywne modele wiedzy...
Radon machine
Entuzjazm już minął
Izotop

Hidden memories

Tekst towa­rzy­szący wysta­wie „hid­den memo­ries” Gale­ria Cen­trum, Graz, Austria

Graz, wspa­niale! A ja coraz gorzej się czuję. Odczu­wam czas ale nic mi się nie chce. Bar­dziej jestem niż dzia­łam. Godziny upo­dab­niają się do sie­bie. Dwa­na­ście jest jak dwie. Czę­sto cały dzień podej­muję decy­zję o nie­wiel­kim ruchu. Sześć tygo­dni w nowym mie­ście znika. Zatrzy­mane kadry to bez­pieczne wędrówki po mie­ście, po muze­ach, gale­riach. Obcość mi sprzyja ale naj­bar­dziej na świe­cie pra­gnę bli­sko­ści. 

Już przed wyjaz­dem czu­łam nara­sta­jący nie­po­kój, bez­sil­ność, wpa­da­łam w depre­sję. Uważ­nie wsłu­chi­wa­łam się w nastę­pu­jące po sobie zmiany doty­czące początku mojej rezy­den­cji (performans: Cho­ose and change). Przy­pi­sy­wa­łam tej sytu­acji nadmierną wagę. Zmie­nia­łam swoje pro­po­zy­cje i plany choć nie odczu­wa­łam rado­ści z pro­cesu, nie mogłam zła­pać przy­gody. Już na miej­scu, w Graz, pochło­nął mnie dom, wła­ści­wie miesz­ka­nie. Prze­strzeń zje­dzona przez czas, w któ­rej ja byłam zja­dana przez smu­tek, żyli­śmy w szcze­gól­nej sym­bio­zie. Dom jedy­nie na krótko jest zasie­dlany przez kolej­nych arty­stów. Czeka na gości. Ja też na nich cze­ka­łam, w jego wnę­trzu, przy zapa­lo­nych czar­nych słoń­cach (obiekt: Przerażający dom i czarne słońca). 

Graz, myśla­łam sobie, jest słod­kie jak tort, przy­ja­zne i za chwilę o tym zapo­mnia­łam by powró­cić do drę­czą­cych mnie wspo­mnień. Zwi­zu­ali­zo­wa­łam je już po powro­cie, nad rzeką (wideo: Rzeka). Pętlę domknęły lilie, które uro­sły we śnie z mojej głowy (neon: White Lilies grow from my Head) dokład­nie tak jak kwiaty na grobie mojej matki.