Pierro i Della
fotografia cyfrowa, 2011
86 × 74 cm x 2
odbitki wykonane metodą naświetlania na papierze lasser Jet
we współpracy z Markiem Lalko
„Najnowsza praca Oli Kubiak to pozostające ze sobą w dialogu dwie inscenizowane fotografie, luźno inspirowane podwójnym portretem małżeństwa Battisty Sforza i Frederica da Montefeltro (ok. 1465–1470) pędzla Piero della Franceski, który artystka oglądała w Galerii Uffizi we Florencji. Tak jak włoski artysta skupiał uwagę na stroju i klejnotach, wyznacznikach społecznego statusu portretowanych, tak Kubiak czyni z nich przedmiot kpiny. Wcielając się w obie role – kobiety i mężczyzny, których humorystycznie nazywa imieniem i pierwszym członem nazwiska malarza – Piero i Della, pozuje właściwie nago, za ubiór służy jej prowizoryczne foliowe wdzianko czy półprzezroczysta narzutka, atrybutem męskości jest obrośnięta klatka piersiowa – przyklejone czarne piórka. Klejnoty zaś zastępują otwory w ciele – zatykają usta Delli i zastępują oko Piera. Kubiak udaje się w tym androgynicznym autoportrecie zneutralizować paradygmaty reprezentacji płci – nie mającej prawa głosu kobiety i władczego spojrzenia mężczyzny. Humor, ironia, przyprawione nutą rozwiązłości okazują się właściwą bronią ze społecznym stereotypem.”
Karol Sienkiewicz
Pierro i Della
fotografia cyfrowa, 2011
86 × 74 cm x 2
odbitki wykonane metodą naświetlania na papierze lasser Jet
we współpracy z Markiem Lalko
„Najnowsza praca Oli Kubiak to pozostające ze sobą w dialogu dwie inscenizowane fotografie, luźno inspirowane podwójnym portretem małżeństwa Battisty Sforza i Frederica da Montefeltro (ok. 1465–1470) pędzla Piero della Franceski, który artystka oglądała w Galerii Uffizi we Florencji. Tak jak włoski artysta skupiał uwagę na stroju i klejnotach, wyznacznikach społecznego statusu portretowanych, tak Kubiak czyni z nich przedmiot kpiny. Wcielając się w obie role – kobiety i mężczyzny, których humorystycznie nazywa imieniem i pierwszym członem nazwiska malarza – Piero i Della, pozuje właściwie nago, za ubiór służy jej prowizoryczne foliowe wdzianko czy półprzezroczysta narzutka, atrybutem męskości jest obrośnięta klatka piersiowa – przyklejone czarne piórka. Klejnoty zaś zastępują otwory w ciele – zatykają usta Delli i zastępują oko Piera. Kubiak udaje się w tym androgynicznym autoportrecie zneutralizować paradygmaty reprezentacji płci – nie mającej prawa głosu kobiety i władczego spojrzenia mężczyzny. Humor, ironia, przyprawione nutą rozwiązłości okazują się właściwą bronią ze społecznym stereotypem.”
Karol Sienkiewicz
© Aleksandra Kubiak 2024
hey@aleksandrakubiak.com
Design & Development